Kosjerić (Srbija)
Opština Kosjerić je najsjevernija opština u Zlatiborskom okrugu, u zapadnom dijelu Srbije. Prema popisu stanovništva iz 2011. godine ima 12.083 stanovnika u 27 naseljenih mjesta, koja su uglavnom smještena u riječnim dolinama, mada ima i naselja koja se nalaze i na preko 1.000 m nadmorske visine. Opština se prostire na 359 km².
Sporazum o saradnji (u rangu povelje o bratimljenju) Grada Bijeljina sa opštinom Kosjerić potpisan je 2013. godine.
ISTORIJA
U srednjem vijeku, ovaj kraj je bio u sastavu države Nemanjića sve do pada Srbije pod tursku okupaciju 1463. godine.
Tokom naredna dva vijeka ovdje su se, jednako kao i prije turske vlasti, ukrštali putevi, koji su vodili od mora ka Zapadnoj Srbiji, odnosno, ka Podunavlju i istoku. Kasniji ratovi Austrije i Turske prilično su prorijedili stanovništvo, koje je bježalo u druge, bezbjednije krajeve i tamo ostajalo.
Tačno vrijeme naseljavanja područja današnje opštine Kosjerić teško je utvrditi. Osjetniji dolazak stanovništva počeo je u drugoj polovini 18. vijeka, uoči narodne pobune poznate pod imenom Kočina krajina. Uglavnom su se doseljavali ljudi iz Crne Gore, istočne Bosne, sa Zlatibora i Tare. Najstariji doseljenici naselili su, prije ostalih, mjesta Vardu, Taor i Makovište.
Smatra se da najstariji doseljenici potiču iz porodice Kosijer. U predanjima iz ranijih vremena kaže se da je Antonije Kosijer došao iz Kosijera, iz Crne Gore, i doveo svoja tri sina. Zatim su došli Jovan Baronin, iz sela Bare, i njegova sestra sa sedam sinova. Zailježeno je da je bilo doseljenika iz sela Divaca i iz Crnogorskog Kolašina. U Kosjeriću se, 1854. godine, uz svoju drumsku mehanu, nastanio izvjesni Antonije Radojević. Ovaj korak ohrabrio je ostale trgovce i seljake da na istom mjestu, sagrade kuće i dućane. Kasnije je, širenjem naselja, Antonije Radojević uspio da srez premjesti iz Užica u tek stasalo mjesto.
Kosjerić je počeo ubrzano da se razvija tek 1882. godine, pa je 1893. godine proglašen za varoš. Izgradnja pruge Beograd-Bar 1972. godine označila je novu fazu razvoja Kosjerića.
Tokom naredna dva vijeka ovdje su se, jednako kao i prije turske vlasti, ukrštali putevi, koji su vodili od mora ka Zapadnoj Srbiji, odnosno, ka Podunavlju i istoku. Kasniji ratovi Austrije i Turske prilično su prorijedili stanovništvo, koje je bježalo u druge, bezbjednije krajeve i tamo ostajalo.
Tačno vrijeme naseljavanja područja današnje opštine Kosjerić teško je utvrditi. Osjetniji dolazak stanovništva počeo je u drugoj polovini 18. vijeka, uoči narodne pobune poznate pod imenom Kočina krajina. Uglavnom su se doseljavali ljudi iz Crne Gore, istočne Bosne, sa Zlatibora i Tare. Najstariji doseljenici naselili su, prije ostalih, mjesta Vardu, Taor i Makovište.
Smatra se da najstariji doseljenici potiču iz porodice Kosijer. U predanjima iz ranijih vremena kaže se da je Antonije Kosijer došao iz Kosijera, iz Crne Gore, i doveo svoja tri sina. Zatim su došli Jovan Baronin, iz sela Bare, i njegova sestra sa sedam sinova. Zailježeno je da je bilo doseljenika iz sela Divaca i iz Crnogorskog Kolašina. U Kosjeriću se, 1854. godine, uz svoju drumsku mehanu, nastanio izvjesni Antonije Radojević. Ovaj korak ohrabrio je ostale trgovce i seljake da na istom mjestu, sagrade kuće i dućane. Kasnije je, širenjem naselja, Antonije Radojević uspio da srez premjesti iz Užica u tek stasalo mjesto.
Kosjerić je počeo ubrzano da se razvija tek 1882. godine, pa je 1893. godine proglašen za varoš. Izgradnja pruge Beograd-Bar 1972. godine označila je novu fazu razvoja Kosjerića.
PRIVREDA
U Kosjeriću su najrazvijenije metalska, hemijska i tekstilna i industrija građevinskih materijala, ali i poljoprivreda.
Titan Cementara Kosjerić, osnovana je 1976. godine i zahvaljujući visokom kvalitetu cementa i profesionalnom odnosu prema kupcima brzo je obezbijedila sigurnu poziciju na tržištu Srbije, Crne Gore i Hrvatske.
Titan Cementara Kosjerić, osnovana je 1976. godine i zahvaljujući visokom kvalitetu cementa i profesionalnom odnosu prema kupcima brzo je obezbijedila sigurnu poziciju na tržištu Srbije, Crne Gore i Hrvatske.
KULTURNO-ISTORIJSKE ZNAMENITOSTI
Na teritoriji opštine nalazi se blizu stotinu kulturno - istorijskih spomenika, od kojih je najznačajnija crkva-brvnara u selu Seča Reka. Podignuta je u 15. vijeku, više puta je uništavana i obnavljana. Današnji izgled dobila je u Karađorđevo vrijeme, 1812. godine. U crkvi se čuva nekoliko vrijednih ikona, carske dveri donesene iz Hercegovine, putir iz 1812. godine i relikvije sa Svete gore.
Među arhitektonskim spomenicima izdvaja se i Stari han, koji je podigao osnivač Kosjerića Antonije Kosijer sredinom 19. vijeka.
Među arhitektonskim spomenicima izdvaja se i Stari han, koji je podigao osnivač Kosjerića Antonije Kosijer sredinom 19. vijeka.
KULTURNE MANIFESTACIJE
Kosjerić je pored seoskog turizma poznat po raznim manifestacijama od kojih se izdvajaju:
- „Art Kamp“ i „Čobanski dani“.
- „Art Kamp“ se održava se uglavnom ljeti, a akcenat je na dijalogu mladih umjetnika koji se okupljaju i svojim umjetničkim izrazima iskazuju forme, oblike i događaje koji su u korelaciji i međusobno se obogaćuju novim značenjima.
- Turističko–kulturna manifestacija „Čobanski dani“ je specifičan sabor narodnog stvaralaštva, koji je kao takav postao prepoznatljiv, afirmišući prije svega autentični prikaz bogate riznice narodne folklorne, kulinarske i sportske tradicije kod Srba. „Čobanski dani“ počinju na Pavlovdan, 13. avgusta, poštujući tradiciju održavanja vašara na ovaj dan, kada su se čobani nadmetali u snazi i vještinama.
