Studija toplifikacije Grada Bijeljina
Velika demografska pomjeranja usljed nedavnih istorijskih dešavanja i položaj grada Bijeljine su doprinijeli ubrzanom rastu urbanog dijela grada.
Sa porastom populacije u samom gradu nametali su se i povećani zahtjevi za stambneim prostorom i pratećom infrastrukturom. Intenzivan razvoj i urbanizacija grada Bijeljine, praćen opštim porastom standarda i konfora, doveli su do porasta potrošnje svih oblika energije pa je veoma značajno pronaći najpovoljnije rješenje sistema snabdijevanja energijom za grijanje stambenih, poslovnih i drugih objekata.
U Bijeljini je samo manji dio grada pokriven sistemom daljinskog grijanja koji je snabdijevan toplotom iz Gradske Toplane. Gradska Toplana posjeduje dva toplovodna kotla na ugalj svaki snage 3,5 MNj koji su i pored solidnog održavanja zbog dotrajalosti u lošem stanju.
Veći dio grada Bijeljine se zagrijava putem individualnih ložišta i pojedinačnih kotlovnica. Korektan podatak o broju, stanju i vrsti ovih izvora toplote ne postoji. Takođe nije dostupan ni precizan podatak o vrsti i količini energenta koji se troši u toku grejne sezone.
U nekoliko sprovedenih studija su dati podaci koji su generisani na osnovu procjena a ne na osnovu relnih istraživanja.
Činjenica je da se u gradu u toku grejne sezone kvalitet vazduha pogorša usljed intenzivnog loženja drveta, ugljena i ostalih vrsta čvrstog energenta.
Manji dio individualnih kotlovnica je novijeg datuma izgradnje i sa zadovoljavajućim karakteristikama kako u pogledu stepena efikasnosti tako i u pogledu uticaja na životnu sredinu odnosno emisije stakleničkih gasova.
U dijelovima grada gđe se kao izvor toplote intenzivno koriste ložišta u kuhinjskim šporetima je takođe prisutna znatna koncentracija dima i čađi u vazduhu u toku grejne sezone. Korištenje ovih ložišta je vid zagrijavanja objekata sa izrazito niskim stepenom efikasnosti.
Povećanu potrošnju toplotne energije uzrokuje i loša termička zaštita postojećih objekata starijeg datuma izgradnje čija je veća zastupljenost izražena upravo u zoni obuhvata studije.
Posljedica ovakvog načina zagrijavanja objekata je veoma skupa toplotna energija, izrazito visok stepen zagađenosti vazduha u toku grejne sezone, povećana potrošnja drvne mase u svrhu loženja u ložištima što predstavlja dodatno opterećenje ionako siromašnom šumskom resursu opštine itd.
Gradska Toplana nije u mogućnosti da zagrijava dodatne objekte zbog neizgrađenosti toplovodne mreže i zbog malog kapaciteta.
Uzevši u obzir postojeću praksu i moderna tehnička rješenja navedene probleme je moguće riješiti centralizovanim toplovodnim sistemom zagrijavanja objekata i pripreme potrošne tople vode.
Ovakav sistem bi umanjio stepen zagđenosti grada u toku grejne sezone i omogućio znatno jeftiniju toplotnu energiju.
Pored izgradnje centralizovanog sistema zagrijavanja objekata kao naredni prioritet se nameće i povećanje termičke zaštite postojećih objekata sprovođenjem mjera energetske efikasnosti.
Ovim bi se znatno smanjila potrošnja raznih vrsta energenta što bi zasigurno doprinijelo manjem zagađenju vazduha i znatno manjim troškovima zagrijavanja objekata.
Sa porastom populacije u samom gradu nametali su se i povećani zahtjevi za stambneim prostorom i pratećom infrastrukturom. Intenzivan razvoj i urbanizacija grada Bijeljine, praćen opštim porastom standarda i konfora, doveli su do porasta potrošnje svih oblika energije pa je veoma značajno pronaći najpovoljnije rješenje sistema snabdijevanja energijom za grijanje stambenih, poslovnih i drugih objekata.
U Bijeljini je samo manji dio grada pokriven sistemom daljinskog grijanja koji je snabdijevan toplotom iz Gradske Toplane. Gradska Toplana posjeduje dva toplovodna kotla na ugalj svaki snage 3,5 MNj koji su i pored solidnog održavanja zbog dotrajalosti u lošem stanju.
Veći dio grada Bijeljine se zagrijava putem individualnih ložišta i pojedinačnih kotlovnica. Korektan podatak o broju, stanju i vrsti ovih izvora toplote ne postoji. Takođe nije dostupan ni precizan podatak o vrsti i količini energenta koji se troši u toku grejne sezone.
U nekoliko sprovedenih studija su dati podaci koji su generisani na osnovu procjena a ne na osnovu relnih istraživanja.
Činjenica je da se u gradu u toku grejne sezone kvalitet vazduha pogorša usljed intenzivnog loženja drveta, ugljena i ostalih vrsta čvrstog energenta.
Manji dio individualnih kotlovnica je novijeg datuma izgradnje i sa zadovoljavajućim karakteristikama kako u pogledu stepena efikasnosti tako i u pogledu uticaja na životnu sredinu odnosno emisije stakleničkih gasova.
U dijelovima grada gđe se kao izvor toplote intenzivno koriste ložišta u kuhinjskim šporetima je takođe prisutna znatna koncentracija dima i čađi u vazduhu u toku grejne sezone. Korištenje ovih ložišta je vid zagrijavanja objekata sa izrazito niskim stepenom efikasnosti.
Povećanu potrošnju toplotne energije uzrokuje i loša termička zaštita postojećih objekata starijeg datuma izgradnje čija je veća zastupljenost izražena upravo u zoni obuhvata studije.
Posljedica ovakvog načina zagrijavanja objekata je veoma skupa toplotna energija, izrazito visok stepen zagađenosti vazduha u toku grejne sezone, povećana potrošnja drvne mase u svrhu loženja u ložištima što predstavlja dodatno opterećenje ionako siromašnom šumskom resursu opštine itd.
Gradska Toplana nije u mogućnosti da zagrijava dodatne objekte zbog neizgrađenosti toplovodne mreže i zbog malog kapaciteta.
Uzevši u obzir postojeću praksu i moderna tehnička rješenja navedene probleme je moguće riješiti centralizovanim toplovodnim sistemom zagrijavanja objekata i pripreme potrošne tople vode.
Ovakav sistem bi umanjio stepen zagđenosti grada u toku grejne sezone i omogućio znatno jeftiniju toplotnu energiju.
Pored izgradnje centralizovanog sistema zagrijavanja objekata kao naredni prioritet se nameće i povećanje termičke zaštite postojećih objekata sprovođenjem mjera energetske efikasnosti.
Ovim bi se znatno smanjila potrošnja raznih vrsta energenta što bi zasigurno doprinijelo manjem zagađenju vazduha i znatno manjim troškovima zagrijavanja objekata.
