Kruševac je grad u Rasinskom okrugu u centralnoj Srbiji i upravni, ekonomski, kulturni, zdravstveni i obrazovni centar Okruga. Nalazi se u Kruševačkoj kotlini koja obuhvata kompozitnu dolinu Zapadne Morave i prostire se između Levča i Temnića na sjeveru, Župe, Kopaonika i Jastrepca na jugu i Kraljevačke kotline i Ibarske doline na zapadu.
 

Prema popisu iz 2011. u urbanom području Kruševca živi oko 59.000, a na cijeloj teritoriji Grada više od 131.000 stanovnika.
 

Povelja o bratimljenju Kruševca i Bijeljine potpisana je 2008. godine.
 

ISTORIJA
 

Kruševac je kao svoju prestonicu podigao knez Lazar 1371. godine.

Prvi put se pominje 1387. godine, u povelji kojom knez Lazar u svojoj utvrđenoj prestonici potvrđuje ranije trgovačke privilegije Dubrovčanima.
 

Predanje kaže da je Kruševac dobio ime po oblom riječnom kamenu krušcukojim je grad većim dijelom sazidan. Posle Kosovskog boja, Kruševac postaje prestonica vazalne Srbije kojim upravlja kneginja Milica, a potom despot Stefan koji prestonicu kasnije seli u Beograd. Turci osvajaju  Kruševac 1427., posle smrti despota Stefana. Od 1444. godine, Kruševac je u rukama Đurđa Brankovića, a Turci ga konačno porobljavaju 1454. godine i daju mu ime Aladža Hisar (Šareni grad). Tokom 17. i 18. vijeka Kruševac je nekoliko puta kratkotrajno oslobađan od turske vlasti. Za vrijeme Prvog srpskog ustanka grad je oslobođen 1806. i ostao slobodan do 1809. godine. Iz ovog vremena potiče i naziv „Čarapani“ na koji su Kruševljani do danas ponosni. Nadimak su dobili 1806. godine, posle jednog napada na Turke, kada su Kruševljani pokazali veliko junaštvo i lukavstvo izuvši obuću i u čarapama se nečujno prišunjali Turcima i pobili ih. 
 

Kruševac je konačno oslobođen od Turaka 1833. godine. Poslije oslobođenja grad počinje naglo da se razvija i napreduje, i postaje jedan od većih regionalnih centara tadašnje Srbije. Tokom Prvog svjetskog rata grad je u velikoj mjeri uništen, a stanovnici su preživjeli težak teror. U Drugom svjetskom ratu njemački okupatori su na brdu Bagdala strijeljali 1642 rodoljuba iz Kruševca i okoline.
 

PRIVREDA
 

Kruševac je značajan privredni centar sa posebno razvijenom metalo-prerađivačkom („14. oktobar“) i hemijskom industrijom (HI „Župa“, „Henkel-Merima“, „Trayal“).

U Kruševcu posluje i fabrika alkoholnih i bezalkoholnih pića „Rubin“, kao i fabrika maziva „FAM“.

U blizini Kruševca je i poznata Ribarska Banja.
 

KULTURNO-ISTORIJSKE ZNAMENITOSTI
 

Kruševac je poznat po crkvi Lazarici, zadužbini kneza Lazara, ostacima Lazarevog grada sa Donžon kulom i spomenicima Kosovskim junacima i knezu Lazaru. U blizini grada se nalaze manastir Svetog Romana (u manastiru su pohranjene mošti Svetog Romana, a manastir je poznat i po tome što je u njegovoj porti sahranjeno srce ruskog plemića Nikolaja Nikolajeviča Rajevskog, koji je Tolstoju poslužio kao inspiracija za lik Vronskog u romanu „Ana Karenjina“), manastir Pokrova Presvete Bogorodice u selu Đunis i manastir Naupare, čiji zadužbinar je, po legendi, despot Stefan Lazarević.
 

KULTURA
 

Osim rada Kruševačkog pozorišta, nekoliko horova i kulturno-umjetničkih društava, u Kruševcu se održava i veliki broj kulturnih manifestacija.

Najvažnije manifestacije su:

 

MEĐUNARODNA SARADNjA
 

Pored Bijeljine, Kruševac je grad-pobratim gradova: Krf (Grčka), Sent Andreja (Mađarska), Rmniku Vlčea (Rumunija), Pistoja (Italija), Kirijat Gat (Izrael), Trogir (Hrvatska) i Travnik (BiH).

Intenzivnu saradnju Kruševac ostvaruje sa gradovima: Volgograd, Rjazanj (Rusija), Stara Zagora (Bugarska) i Žalec (Slovenija).